جشن نوروز

   سال ٣٧٤٩ ایرانی برابر با ١٣٩٠ خورشیدی

 

جشن نوروز جمشیدی، روز اهورامزدا، روز نخست فروردین ماه، آغاز بهار در روی زمین بر پایه‌ی سنجده‌ترین اندازه‌گیری اخترشناسی و گاهشماری جهان است. جشن نوروز بزرگترین و باشکوه‌ترین جشن کهن در همه‌ی شهرپ‌های (ساتراپ‌های، ایالات) ایران بزرگ است.
جشن نوروز را بسیاری از بزرگان باشکوه‌ترین جشن جهان نامیده‌اند که از روزگار بسیار دور برای ما به یادگار مانده است. ریشه‌ی میتُختی (اسطوره‌ای) آن را به جمشید شاه پیشدادی پیوند می‌دهند، همچنان که این جشن تا به امروز به نام جشن نوروز جمشیدی آوازه‌مند است. جشن نوروز از نخستین روز بهار همراه با شکوفه‌ی درختان و سرسبزی نهاد (طبیعت) همراه با شادی آغاز می‌شود. 
 جشن نوروز پر از فرزانش و میتُخت‌های (اسطوره‌های) ایرانی‌ است که در این نوشتار نمی‌گنجد‌. اگر به گذشته باز گردیم و آیین‌های فراموش شده‌ایی همچون بابانوروز (عمو نوروز)، خواجه پیروز (حاجی فیروز)، پنجه یا بهیزک و... را نیز با آن بیفزاییم، خواهیم دید که جشن نوروز بسیار گسترده‌تر از آن چیزی است که امروز است.
   
هفت سین
یکی از آیین پیک نوروزی، سفره‌ هفت سین است که شمار آن از هفت امشاسپندان آیین زرتشت سرچشمه می‌گیرد. هفت امشاسپند نام هفت فرشته نیستند! نام یکی از این هفت امشاسپند نام خود اهورامزدا و شش تای دیگر نام فروزگان (صفات خدایی) اهورامزدا است. هفت سین بدین شمارند: