میان همهمه ی برگهای خشک پاییزی، فقط ما مانده ایم که هنوز از بهار لبریزیم
________________________
برای من که دلم چون غروب پاییز است، صدای گرم تو از دور هم دل انگیز است
___________________________
بیا ای همنشین سرد پاییز / به آواهای شب هایم در آمیز / بیا ای رنگ مهتاب بلورین / تو شعری تازه در من برانگیز
___________________________
در ماه مهر بادهای پاییزی بی مهری را با برگ درختان آغاز میکنند
___________________________
تو آن فرشته ای که وقتی در فصل پاییز راه میروی، برگ درختان انتظار میکشند زودتر از دیگری پاهایت را بوسه بزنند
___________________________
پاییز می آید، زمانی که خاطرت شیرین گذشته ی خودم را با تو به یاد می آورم، پاییز همچون بهار دل انگیز میشود، بیا و اینک مرا با خود به آن سوی دریاها ببر، شاید دگر برای پیوستن فرصتی نباشد
___________________________
کاش زندگی در برگ درختان جاری بود، آنگاه تا بهار بود می خندیدیم و بعد به امید پاییز می نشستیم
___________________________
نیمکت چوبی کهنه نم گرفته زیر بارون، زیر سقف بی قرار شاخه های بید مجنون، ابر بی طاقت پاییز مثل من چه بی ستارست، مثل من شکسته از این نامه های پاره پارست
___________________________
زیر ساییون چشمات تو شبستون نگاهت، یه جای گوشه اشکات مچ عشقتو میگیرم، بین پاییز و زمستون انتظار و نم بارون، میون نامهربونی تا بخوایی برات میمیرم
___________________________
پاییز تنها فصلیه که از همون اولین روزش خودشو نشون میده! کاش همه انسانها مثل پاییز باشن تا از همون روز اول رنگ و روی اصلیشون رو نشون بدن
___________________________
باز پاییز است، اندکی از مهر پیداست، حتی در این دوران بی مهری، باز هم پاییز زیباست
___________________________
امیدوارم با آمدن پاییز هر یک برگ که میافته یه دونه از غمهای دلت کم بشه و دیگه هیچوقت ناراحت نباشی، دوستت دارم
___________________________
در خراب غفلت آبادیم ها / در خزان زندگی، شادیم ما / از بهاران، غافلیم و دلخوشیم / همچنان بی حوصلیم و دلخوشیم