رژیمی ها

1.رژیمی یعنی چه؟
اصولا محصولات رژیمی را می‌توان جزو آن گروه از مواد غذایی به شمار آورد که کالری کمتری در مقایسه با نوع معمول دارند. در واقع، اساس تهیه محصولات رژیمی، کم کردن یا حذف عوامل انرژی‌زا (به‌خصوص قند و چربی) و جایگزین کردن عوامل غیرانرژی‌زا یا کم‌انرژی به جای این‌گونه ترکیبات است

اصولا محصولات رژیمی را می‌توان جزو آن گروه از مواد غذایی به شمار آورد که کالری کمتری در مقایسه با نوع معمول دارند


1.رژیمی یعنی چه؟

اصولا محصولات رژیمی را می‌توان جزو آن گروه از مواد غذایی به شمار آورد که کالری کمتری در مقایسه با نوع معمول دارند. در واقع، اساس تهیه محصولات رژیمی، کم کردن یا حذف عوامل انرژی‌زا (به‌خصوص قند و چربی) و جایگزین کردن عوامل غیرانرژی‌زا یا کم‌انرژی به جای این‌گونه ترکیبات است.
2.برچسب‌ غذایی یعنی چه؟

قدم اول برای آشنایی با واژه‌ها و اصطلاحات رژیمی، شناخت برچسب غذایی است. برچسب‌ غذایی یک راهنمای کوچک تغذیه‌ای است که محتوای مواد مغذی متشکله را نشان می‌دهد. روی برچسب‌های غذایی برای سهولت مصرف‌کنندگان به جای گرم از واحد غذایی یا سروینگ (Serving) استفاده می‌شود که مقدار و نوع واحد غذایی به کار رفته برای یک نوع محصول غذایی یکسان است و معمولا بر اساس واحدهای آشپزخانه (قاشق غذاخوری و لیوان) یا عدد تعریف می‌شوند؛ مثلا واحد غذایی را برای انواع مربا بر اساس قاشق غذاخوری بیان می‌کنند.

3.اصطلاحات رایج

برای هر عبارتی که روی بسته‌بندی محصولات رژیمی درج می‌شود، تعاریف علمی دقیقی وجود دارد. برخی از رایج‌ترین این عبارات به شرح زیرند:

بدون چربی: یعنی کمتر از 5/0 گرم چربی در هر واحد.

کم چربی: یعنی کمتر از یک گرم چربی در هر واحد. در واقع، محصولی که روی آن کلمه «کاهش‌یافته» یا «Reduced» نوشته شده، به این معناست که حداقل 25 درصد کالری کمتر از محصول معمولی آن دارد.
سبک یا لایت (Light): یعنی یک سوم کمتر از محصول معمولی آن کالری دارد. این نوشته را روی برخی نوشابه‌ها حتما دیده‌اید.

بدون قند: یعنی کمتر از 5/0 گرم در هر واحد قند دارد.

کم سدیم: یعنی کمتر از 140 میلی‌گرم در هر واحد سدیم دارد.

بدون کلسترول: یعنی کمتر از 5/0 گرم در هر واحد از محصول، کلسترول دارد.

کم کلسترول: یعنی کمتر از 20 میلی‌گرم در هر واحد از محصول، کلسترول دارد.

4.4 اشتباه رایج درباره محصولات رژیمی

1.درباره نان‌های رژیمی: این نان‌ها یا فیبر بالایی دارند یا از جو تهیه شده‌اند یا به شکل خشک به فروش می‌رسند و بسیاری از ما تصور می‌کنیم که کالری ندارند؛ در حالی که این، اشتباهی بزرگ است؛ زیرا جو نیز دارای نشاسته است و هر گرم نشاسته، 4‌کیلوکالری انرژی تولید می‌کند. درباره نان خشک هم باید گفت که این نوع نان، آب کمی دارد اما میزان نشاسته‌اش فرقی ندارد و بنابراین

.در وزن برابر، دارای کالری بیشتری است.

2.درباره سس‌های رژیمی: روی سس‌ها هم اگر عبارت کم‌چرب یا Low Fat درج شده باشد، باز باید به این موضوع توجه داشت که این محصولات دارای کالری هستند؛ زیرا به جای چربی، آرد یا ترکیبات پروتئین‌دار به آنها افزوده شده که آنها نیز پس از ورود به بدن، کالری تولید می‌کنند؛ البته کمتر از نوع معمولی.

3..درباره شکلات‌های رژیمی: ممکن است در یک شکلات رژیمی، تنها قندهای مصنوعی به جای شکر استفاده شده باشد اما چون روغن و آردش همچنان همانی است که هست، نمی‌توان به میزان دلخواه از آن خورد؛ زیرا ترکیبات دیگر کالری تولید می‌کنند.

4.درباره نوشابه‌های رژیمی: خیلی‌ها خیال می‌کنند نوشابه‌های رژیمی را که با قند مصنوعی تهیه شده‌اند، می‌توانند به میزان دلخواه مصرف کنند؛ در حالی که این تصور، اشتباه است؛ زیرا در اینجا «رژیمی» معادل «سالم» نیست و نوشیدن نوشابه نه فقط به‌خاطر کالری بالای آن، بلکه به دلیل زمینه‌سازی برای ابتلا به پوکی استخوان و بیماری‌های دیگر نیز توصیه نمی‌شود.
 

راه‌هایی برای رهایی از کابوس چاقی 

بشر با یک سری از سلول‌های دائمی چربی در بدن متولد می‌شود. این انباشته شدن چربی بر اثر تغذیه است که موجب تورم و تکثیر سلول‌های چربی می‌شود

 

بشر با یک سری از سلول‌های دائمی چربی در بدن متولد می‌شود. این انباشته شدن چربی بر اثر تغذیه است که موجب تورم و تکثیر سلول‌های چربی می‌شود. وقتی سلول چربی از یک حدی رشد کند، تکه‌تکه و به چند قسمت تقسیم می‌شود. اگر مرحله افزایش سلول‌های چربی از زمان کودکی تا بلوغ را نداشته باشیم و همان تعداد سلول‌ها ثابت بماند و چربی در آنها به اندازه‌ای ذخیره شود که نترکد، تعداد سلول‌های چربی بدن زیاد نمی‌شود. تصور کنید یک انسان با 15 میلیارد سلول چربی متولد می‌شود، این سلول‌ها اگر تا زمان بلوغ ثابت بماند امکان بزرگی، چاقی و ترکیدن آنها پس از بلوغ بسیار کم می‌شود به همین دلیل باید به پدرها و مادرها نسبت به داشتن فرزندان چاق و اصطلاحا تپل‌مپل هشدار داد.
 

استعداد وجود این سلول‌هاست که در سنین پرتحرک و بلوغ باید مورد توجه قرار گیرد و اگر روزی میزان تحرک فرد کم شود مثلا پس از ازدواج و دوران میانسالی، این استعداد باعث چاقی می‌شود. به عنوان مثال کودک در دوران دبستان تحرک زیادی دارد و چربی‌های موجود را می‌سوزاند اما به محض این‌که بزرگ‌تر و کم‌تحرک‌تر می‌شود، چاقی کم‌کم بروز پیدا می‌کند. این حالات در دوران آمادگی کنکور که تحرک فرد کم می‌شود، بسیار بیشتر به چشم می‌خورد.

در موارد چاقی موضعی، امکان تجزیه و هضم چربی وجود ندارد و چربی قادر به تجزیه و شکستن نخواهد بود، یعنی آنزیمی داخل این سلول وجود دارد که آن را در شکستن چربی ناتوان کرده است که این مساله به طور ژنتیکی بیشتر رخ می‌دهد.

امروز می‌کوشند با اصلاح ژن، توان تجزیه چربی بدن انسان زیاد شود تا به نوعی از چرخه تکثیر و انباشت چربی جلوگیری کنند.

البته باید دانست که تا این مرحله یعنی پیش از انباشت چربی در نقاط مختلف بدن و ایجاد چاقی موضعی با تغذیه، ورزش و تحرک می‌توان از گسترش چاقی جلوگیری کرد اما باید بدانیم که اگر با توده‌ای عظیم و نسبتا قابل رویت از چربی بدن مواجه هستیم این امکان در کاهش آن با رژیم و ورزش‌های معمولی بسیار کم است و اگر هم تلاش کنیم تا حد کمی به کاهش حجم چاقی موضعی می‌توان کمک کرد.

در اینجا باید گفت با وجود فعالیت‌های زیادی که انجام می‌دهیم، باز هم نمی‌توانیم آن‌طور که باید به لاغری موضعی دست یابیم. چاقی عمومی بدن تنها با رژیم‌های غذایی و ورزش‌های کالری‌سوز قابل برطرف شدن است اما اگر رژیم‌های غذایی موثر نباشد، اعمال جراحی با هدف کاهش حجم معده از جمله گذاشتن حلقه بین مری و معده یا تغییر مسیر غذا از مری به روده انجام می‌شود. با تکنیک‌های لاپاراسکوپی نیازی به جراحی‌های وسیع و باز نیست، البته بروز عوارض کلیوی و پیدایش عارضه کبد چرب از پیامدهای این روش‌ اخیر است.

در چاقی‌های موضعی چربی بیشتر در نواحی برجسته خارجی لگن تجمع می‌کند. نقاطی مثل شکم، بازوها، قسمت‌های داخلی ران و بالاتر از زانو، نواحی مختلف باسن، کناره‌های شکم، ناحیه غبغب، ناحیه پشت دنده‌ها و قفسه سینه برحسب نوع محل با تجمع چربی همراه است.

افرادی که به چاقی موضعی مبتلا می‌شوند از دوران جوانی سنگ بنای آن را گذاشته‌اند. بیشتر این افراد دختر خانم‌ها هستند که باید از همان سنین بلوغ نسبت به چگونگی تغذیه، میزان، نوع و نحوه غذا خوردن و حتی فواصل زمانی آن توجه کنند.

نحوه قرار گرفتن چربی در فضای بافت‌های مختلف بدن در زنان و مردان متفاوت است، از این رو چاقی در زنان با حالت مجعد روی پوست همراه است و فرو رفتگی و برجستگی‌های نواحی چاق نسبت به آقایان، در زنان بیشتر مشهود است. سلول چربی در زنان از کروی بودن منظمی برخوردار نیست و حتی به شکل سوسیس در نواحی سطحی پوست قرار دارد و این مساله درمان‌های لیپوساکشن را در زنان نسبت به مردان دشوارتر می‌کند.

چاقی موضعی و سلولیت در آقایان کمتر بوده و چربی در داخل محفظه‌های لوزی‌شکل و مثلثی‌‌ از یک نظم بهتری نسبت به خانم‌ها برخوردار است. به این دلیل است که در آقایان چاقی‌های موضعی کمتر دیده می‌شود. البته به این مساله نیز باید جنس پوست و بافت آن را افزود.

Fixfat یا Reserve fat همان چربی‌های ذخیره‌ای و انباشته است که فاقد آنزیم تجزیه کننده چربی یا در اصطلاح لیپولیزاست و باید این گونه چربی‌ها استخراج شوند به همین دلیل است که تلاش زیاد برای سوزاندن آن در یک زمان و یک مکان از رژیم درمانی و ورزش متوقف شده و بی‌اثر می‌شود.

از نظر متخصصان، تجزیه چربی‌ها با روش‌هایی چون اولتراسونیک و با استفاده از امواج مافوق صوت یا استفاده از لرزاننده‌های بافت چربی یا لیزرهای مخصوص برای این گونه چربی‌ها توصیه می‌شود. لیپوساکشن و استخراج چربی از بدن بیشتر به صورت عمقی انجام می‌شود تا چربی‌ها و چاقی دوباره عود نکنند.

اما در خصوص داروهای چربی‌سوز باید گفت آنقدر که تبلیغ می‌شود، موثر نیست و حتی با عوارض جبران‌ناپذیری همراه است، اما در خصوص بهره‌گیری از برخی لرزاننده‌های موضعی این احتمال وجود دارد که با شکستن دیواره سلول چربی این توده چربی به صورت سیال و مایع درآمده و از حالت برجستگی به حالت شل شده درآید، اگرچه احتمال عود مجدد و پر شدن دوباره سلول چربی وجود دارد اما باید با استفاده از رژیم‌های مناسب و ورزش قبل از این که دوباره به حالت اول برگردد، سوزانده شده و از بین بروند.

نباید فراموش کرد که بهترین زمان برای مقابله با چاقی درمان موضعی آن از 16 تا 25 سالگی است و در این زمان با زدن کانال‌های متعدد در توده چربی می‌توان حجم آن را کاهش داد و قوام و سفتی آن را به طور یکسان حفظ کرد.

از نظر جراحان، توده چربی‌ای که با رژیم‌های سنگین و طولانی و حتی ورزش‌های سخت و موثر از بین نرفته و حجم آن از حد کنونی‌اش بیشتر کاهش نمی‌یابد، باید جراحی شود. رژیم و ورزش تنها روی بافت چربی سطحی موثر است و در موارد چربی‌های عمقی که بدون آنزیم تجزیه‌کننده هستند، رژیم غذایی و ورزش تقریبا بی‌اثر است. اگر ضخامت چربی متابولیک، سطحی و قابل تجزیه باشد - بویژه در آقایان مشاهده می‌شود- با رژیم و ورزش تا حدی قابل درمان است.

تشخیص این نوع چربی به ناحیه و ضخامت آن و همچنین پاسخ به درمان‌های رژیم و ورزش بستگی دارد.

اگر بیماری با قد و وزن متعادل یا حداقل و حداکثر 5 پوند اضافه یا کاهش وزن، (معادل 5/2 کیلوگرم) به پزشک مراجعه کند، با مشاهده چربی موضعی و چاقی نواحی موضعی این امکان وجود ندارد که بتوان به طور کامل ناحیه چاق را لاغر کرد و دیگر رژیم و ورزش برای او بی‌تاثیر است. او باید به روش‌های دیگری روی آورد. چربی‌‌های زیر شکم و چربی‌های افتاده با حجم زیاد، امکان کوچک شدن را ندارند؛ اما چربی‌های نواحی بالایی شکم قابل تحلیل و تجزیه‌اند.

اگر وزن بیمار حدود 15 کیلوگرم بیش از قد وی باشد، ابتدا به او حتما رژیم غذایی و ورزش توصیه می‌شود، سپس در صورت باقی ماندن چربی‌های موضعی، ساکشن پیشنهاد می‌شود. ضخامت چربی را پزشکان با دست خود از طریق چنگ زدن به توده چربی محاسبه می‌کنند و تجربه در این مساله مهم است. این در حالی است که مطمئنا اگر انسان با احتساب کالری و انرژی هر غذا، آن را مصرف کند، می‌تواند از انباشت چربی مازاد جلوگیری کند.

اگر کالری بدن از مقدار لازم کمتر باشد، بدن موظف است از خود چربی‌های مازاد و انباشته شده شکسته کمک بگیرد (بسوزاند)‌ اما اگر بیش از نیاز روزانه غذا و کالری وارد بدن شود، نه‌تنها از چربی‌های مازاد بدن کاسته نمی‌شود؛ بلکه ممکن است به دلیل کم‌تحرکی به چربی‌های قبلی هم اضافه شود و این مساله با میزان تحرک و سوخت و ساز بدن ارتباط مستقیمی دارد.

زندگی ثابت و ماشینی امروز، ورزش نکردن و استفاده از غذاهای پرکالری موجب افزایش قند و چربی‌ها می‌شوند

بدن انسان حدود 2500 کالری انرژی نیاز دارد که باید به طور روزانه برای بدن افراد بالغ تامین شود. متاسفانه همه می‌خواهند شام، میوه، آجیل، بستنی و تنقلات دیگر بخورند؛ اما چاق نشوند. باید دانست که حتی میوه‌ها هم کالری دارند. حتی سبزیجات، هویج، کاهو و کلم هم پرانرژی هستند؛ اما میزان آنها متفاوت است.

با در نظر گرفتن یک جدول از کالری غذاها و میوه‌ها و نصب آن مقابل دیدگان خود، می‌توان هر روز و هر لحظه برای خوردن آنها دقت کرد.

پس از ورزش هم باید دقت کرد که چون کالری و انرژی زیادی مصرف شده و تا حدودی چربی‌ها از بین رفته‌اند، با مصرف غذا و تنقلات، چربی‌های از دست رفته دوباره جایگزین نشوند.

راه‌های رهایی از چاقی

با پیشرفت وضعیت بهداشت و سلامت در جوامع بویژه کشورهای روبه رشد، همچنین بهبود زندگی و گسترش تنوع غذایی و نوع تغذیه افراد، بروز برخی مشکلات از جمله چاقی و اضافه وزن افزایش می‌یابد.

در کشوری مثل آمریکا یک سوم از مردم دارای توده بدنی بیش از حد مجاز هستند و این آمار در کشور در حال توسعه‌ای مانند مکزیک یک چهارم مردم را درگیر کرده است.

به طور کلی بر اساس تقسیم‌بندی، ضریب توده بدنی یا در اصطلاح BMI در 3 گروه تعریف شده است: ضریب بین 20 تا 25 ایده‌آل، 25 تا 27 اضافه وزن و 27 به بالا درجاتی از چاقی. افراد دارای ضریب 30 گروه دوم چاقی و 35 به بالا به درجات چاقی مرضی مبتلا هستند.

زندگی ثابت و ماشینی امروز، ورزش نکردن و استفاده از غذاهای پرکالری موجب افزایش قند و چربی‌ها می‌شوند. فست‌فودها و غذاهای آماده و در جوامعی مانند کشور ایران مصرف خورشت‌های پرچرب، مصرف کله‌پاچه، دل و جگر و مغز گوسفند باعث بروز سندرم متابولیک بر اثر افزایش قند خون، بالا رفتن چربی بد (LDL) و کاهش چربی مفید (HDL) می‌شوند. همچنین چاقی‌های شکمی که به اصطلاح سیبی شکل هستند و بیشتر در آقایان دیده می‌شود و چاقی‌های گلابی شکل در نواحی لگن که در زنان بروز می‌کند، مهم‌ترین نگرانی بهداشتی هر جامعه را به خود اختصاص می‌دهد.

امروز با توجه به عوامل چاقی، برخی تولیدکنندگان دارو در دنیا قصد دارند برای حذف چاقی و کنترل آن داروهایی بسازند.

این آرزوی هر مجموعه داروسازی است تا با تولید دارویی کم عارضه و موثر، سهم عمده‌ای در کاهش وزن و جلوگیری از چاقی داشته باشد.

داروهای کندکننده روند چاقی یا درمان‌کننده این عارضه، طرفداران زیادی در ایران و جهان پیدا کرده است. متاسفانه مخاطب این گونه داروها را افراد میانسال و جوان که بعضا از قشر عامی و کم‌سواد جامعه هستند، تشکیل می‌دهند. این افراد اطلاعات موثق پزشکی و علمی ندارند و بیشتر از طریق دوستان و آشنایان یا تبلیغات ماهواره‌ای و مجلات از وجود چنین داروهایی مطلع می‌شوند.

امروز مصرف بسیاری از داروهایی که از گذشته تاکنون برای درمان چاقی مطرح شده است، از سوی سازمان‌های بین‌المللی معتبر، محدود یا ممنوع شده و زیر سوال رفته است. در گذشته بسیاری از ترکیبات آمفتامین که شیوع قابل توجهی برای مهار چاقی داشتند و داروی فِن فِن (جزو ترکیبات محرک است) به دلیل عوارضی چون افزایش فشارخون بالا و بروز مشکلات قلبی و عروقی، منع مصرف شدند. اما امروز هنوز شاهد مصرف برخی از انواع آن در میان جوانان هستیم که خواسته یا ناخواسته از آنها استفاده می‌کنند. در حال حاضر داروی اورلیستات (Orlistat) یا داروی سیبوترامین (Sibutramin) تنها 2 داروی مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) هستند.

داروی اول با مهار آنزیم لیپاز (Lipaz) که در هضم چربی‌ها موثر است، می‌تواند موجب دفع دست‌نخورده چربی از داخل سلول و بدن شود.

آشنایی با مواردی که واقعاً موجب چاقی یا لاغری می شوند 

برخی عوامل و اتفاقات به چاق کننده یا لاغرکننده بودن، معروف هستند. مانند ورزش، مواد غذایی (رژیمی)، ترک دخانیات، یائسگی، قرص های ضدبارداری و … . این عوامل واقعاً چه تأثیری دارند؟


* آیا ورزش باعث لاغری می شود؟
ورزش به خودی خود لاغر کننده نیست. حتی برعکس، در مورد ورزش های سنگین و شدید باعث افزایش وزن هم می شود، زیرا ورزش توده های ماهیچه ای را که سخت تر از توده های چربی هستند، افزایش می دهد.

در عوض ورزش، مصرف انرژی را بالا می برد، دقیقاً همان چیزی که برای ثابت نگه داشتن وزن بعد از لاغر شدن ضروری است. به هرحال ورزش باعث ذوب شدن توده های چربی می شود، هنگامی که ورزش می کنیم، بدن انرژی لازمش را از سوزاندن ذخیره های چربی ماهیچه ای و کبدی تأمین می کند. ورزش مقاومت در برابر انسولین را که قند خون را پایین می آورد، کم می کند. در نهایت ورزش، سلامت سیستم قلبی عروقی را با افزایش کلسترول مفید و کاهش فشار خون بهبود می بخشد.


* قرص های ضدبارداری چاق کننده اند؟
درمان های هورمونی تأثیرات متفاوتی بر هر زنی نسبت به زن دیگر دارد.
در حالی که قرص های ضدبارداری نسل اول، با دز بسیار بالا در افزایش وزن نقش داشتند، (در ۲تا۳ ماه اول مصرف، به ندرت افزایش وزن بیش از ۴ کیلوگرم مشاهده میشد) قرص های نسل سوم احتمال چاق کنندگی بسیار کمتری دارند. در قرص های جدید نیز که دز خیلی کمتری دارند، افزایش وزن بسیار نادر است. در هنگام استفاده از این قرص ها باید هوشیار بود، خصوصاً زنانی که به تازگی مصرف این دارو را آغاز کرده اند و با افزایش وزن رو به رو شده اند. در موارد افزایش وزن، بی معطلی باید با پزشک معالجتان در این باره صحبت کنید تا نوع قرص و یا روش پیشگیری تان را تغییر دهد.

* درمان های هورمونی یائسگی باعث چاقی می شوند؟
بسیار ساده است که افزایش وزن را در ۵۰ سالگی به گردن درمان های هورمونی یائسگی بیندازیم. با این وجود، آمار و ارقام افزایش وزن قابل توجهی ناشی از درمان های هورمونی را نشان نمی دهند: استفاده از این درمان ها در ۶۷% زنان بی تأثیر بوده، ۳۱%، ۴تا ۷ کیلوگرم وزن اضافه کرده اند و ۲ % هم لاغر شده اند. بدون استفاده از روش های هورمونی این ارقام به ترتیب: ۵۲%، ۴۴% و ۴% بوده اند. در موارد افزایش وزن با استفاده از روش های هورمونی بدون معطلی باید با پزشک تان صحبت کنید.

افزایش وزن در زمان یائسگی بدون استفاده از روش های هورمونی می تواند علت های متفاوتی داشته باشد. از آن جمله: پرکاری تیروئید، کم تحرکی، افسردگی، استرس و …

آیا مواد غذایی (رژیمی) لاغر کننده اند؟
در ابتدا باید دانست که مصرف این مواد غذایی بیش از ۲ بار در روز، باعث لاغری نمی شود. در مرحلۀ بعد باید دانست که این ماده غذایی چیست و با چه نسبتی از ماده غذایی اصلی تهیه شده است. دقت داشته باشید که نباید در مصرف مواد غذایی (رژیمی) که حاوی کالری زیاده روی کرد زیرا در دراز مدت، با اثر جهشی موجب افزایش وزن می شود.

مواد غذایی (رژیمی) چرب مناسب اند به شرطی که چربی های اشباع و اسید چرب کمی داشته باشند. در مصرف مواد غذایی (رژیمی) پرچرب باید احتیاط کرد زیرا آنها بازهم خیلی چرب هستند. لبنیات (رژیمی) چرب مفیدتر به نظر می رسند. در نهایت، در مصرف مواد غذایی (رژیمی) حاوی شکر باید مراقب باشید زیرا برخی از آنها به علت وجود چربی زیاد تقریباً مانند ماده غذایی اصلی هستند.

برای مصرف شکلات نوع (رژیمی) آنها بسیار مفیدند به شرطی که در چهارچوب برنامه غذایی و کنترل شده مصرف شوند.

آیا ترک دخانیات موجب چاقی می شوند؟
ترس از چاقی یکی از عوامل بازدارنده در ترک دخانیات است. باید بدانید در میان کسانی که سیگار را ترک کرده اند: ۲۵% لاغر شده اند، ۵۰% وزن خود را حفظ کرده اند و ۲۵% دچار اضافه وزن شده اند. ( مردان ۲٫۸کیلوگرم و زنان ۳٫۸ کیلوگرم). به بیان دیگر، افزایش وزن پس از ترک سیگار اصولاً بعید به نظر می رسد. اگر این اتفاق بیافتد، علتش این است که نیکوتین موجود در دخانیات اشتها را کم می کند و سیستم سوخت و ساز بدن را به فعالیت بیشتر تحریک می کند. همچنین تمایل به افزایش وزن در بدن فردی که سیگار را ترک کرده، بیشتر از کسی است که اصلا سیگار نمی کشیده است.

اما می توان با استفاده از روش های متفاوتی مانع افزایش وزن شد.
روش هایی مانند: تعادل در برنامه غذایی، ورزش، استفاده از جایگزین های نیکوتین که اشتها را کم می کنند و استفاده از روش هایی که بدون وارد کردن کالری به بدن جایگزین سیگار می شوند

علاج پرخوریهای شبانه در چیست؟

به گفته متخصصان، پر شدن بیش از حد معده با غذا‌های چرب و سنگین در ساعات پایانی شب عمل هضم را دشوار می‌کند و به این ترتیب افراد نمی‌توانند به راحتی بخوابند.

هرچند توجه به تناسب اندام موجب شده که خیلی‌ها وعده شام را حذف کرده یا آن را با خوردنی‌های سبک جایگزین کنند اما گاهی پیش می‌آید که در میهمانی‌ها یک وعده شام مفصل نوش جان می‌شود و این شام سنگین، خواب شبانه را با مشکل روبرو می‌کند.

به گفته متخصصان، پر شدن بیش از حد معده با غذا‌های چرب و سنگین در ساعات پایانی شب عمل هضم را دشوار می‌کند و به این ترتیب افراد نمی‌توانند به راحتی بخوابند.

آنها توصیه می‌کنند در صورت پرخوری شبانه، افراد پیش از رفتن به رختخواب 30 دقیقه به طور آرام در فضای باز پیاده‌روی کنند.

این اقدام به هضم سریع‌تر غذا کمک می‌کند و بدن را آرام می‌کند. توجه داشته باشید که دراز کشیدن پس از صرف یک وعده غذایی سنگین به خصوص در شب، هضم غذا را مشکل می‌کند و ممکن است دل‌درد شدیدی به وجود آورد و از سوی دیگر امکان بازگشت اسید معده به سمت دهان را افزایش می‌دهد.