این یک دوچرخه برقی است که Signa نام دارد. شکل ظاهری زیبایی هم دارد اما اینجا منظور شکل و طراحی اش نیست. بلکه باطری دوچرخه است. برق مورد نیاز این دوچرخه از طریق آب و یک پودر عجیب تولید می شود. این پودر ترکیبی از سدیم و سیلیکون است که با افزودن آب به آن به سرعت وارد واکنش شیمیایی شده و تولید حجم قابل توجهی از گاز هیدورژن می کند. گاز هیدروژن در باتری این دوچرخه تولید برق خواهد کرد. در واقع اینجا یک دوچرخه الکتریکی می بینیم که تقریبا با آب کار می کند.
این باطری به شکل کارتریج ساخته شده و 680 گرم وزن دارد. پس از طی مسافتی حدود 45 کیلو متر نیاز به تعویض این کارتریج است. برق اضافی هم در سلول های باطری ذخیره می شود. چون هیدروژن مصرف شده در باطری نگه داشته نمی شود بنابراین باطری بی خطری هم محسوب می شود.
شرکت سازنده می گوید سعی دارد تا با کار کردن بر روی این ترکیب انرژی برق تولید شده را افزایش بدهد و از آن در تهیه نوعی پودر ویژه سوخت خودرو استفاده کند. البته برای شارژ خودروهای برقی پیدا کردن یک پریز برق کار چندان سختی نیست. اما پیدا کردن ذخیره این پودر و کارتریج های آن در راه فعلا کار آسانی نیست. بنابراین به این زودی منتظر خودروهای الکتریکی که با آب کار می کنند نباشید.
ای نجومی سال در رصدخانه سلطنتی گرینویچ لندن آغاز شده است. نیوساینتیست از میان این تصاویر چندتایی از برگزیده عکسهای شرکتکننده در رقابتهای عکاسی را انتخاب کرده است که به نمایش شفق شمالی، کسوف و گذر ستارهای دنبالهدار از منظومه شمسی پرداختهاند.
خورشیدگرفتگی کامل پدیده فوقالعادهای است که به ندرت شانس تماشای آن پیش خواهد آمد. اما زمانی که ماه از میان زمین و خورشید میگذرد، تاریکی مطلق وجود نخواهد داشت. این عکس زیبا که توسط آنتونی آیومامیتیس گرفته شده گسترش نور از سطح خورشید را که تاج خورشید نامیده میشود به فضای خارجی نشان میدهد. این عکس برنده بخش «منظومه شمسی ما» شده است
در اطراف خورشید میتوان
رگههای بسیار روشنی از نور را مشاهده کرد که سیخک خورشید نام دارند. آنها
فضایی به پهنای 500 کیلومتر را اشغال کردهاند و تا ارتفاع چندینهزار
کیلومتری کشیده شدهاند. تاج خورشیدی نیز به شکل زیبایی اطراف خورشید گرفته
را پوشانده است.
دنبالهدار سبز لولین
یکی
دو سال بیشتر از کشف ستاره دنبارهدار لولین توسط یک ستارهشناس چینی در
رصدخانهای در تایوان نمیگذرد. این دنبالهدار اولینبار در 61میلیون
کیلومتری زمین رؤیت شده است.
ریچارد هایبی که این عکس را از اولین حضور لولین در منظومه شمسی گرفته، یکی دیگر از عکاسانی است که مورد تقدیر کمیته داوران در بخش «منظومه شمسی ما» قرار گرفته است. احتمال میرود رنگ سبز روشن اطراف این دنبالهدار از گازهای اتمسفری آن که فضایی به ابعاد مشتری را اشغال کردهاند حاصل شده باشد.
بد نیست یادآوری کنیم که سال گذشته شاهد چهار خسوف و دو خورشیدگرفتگی بودیم. کسوف 22 جولای گذشته که بیش از 6 دقیقه به طول انجامید، بزرگترین خورشیدگرفتگی قرن بود.