پذیرفته می شود
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
شیشه ی پنجره را باران شست،
مونده شستن فرشا و پرده ها و گرد گیری اتاق ها و ..
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در پی نامگذاری سال ۹۰ باه عنوان سال جهاد اقتصادی شغل گدایی هم به عنوان شغل دوم برای مردم اضافه شد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
عاشق هیچ کدوم از دخترا/پسرای فامیل هم نشدیم خوشحال باشیم امسال عید می تونیم بریم خونشون ببینیمش
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بسلامتی بچه های قدیم که با ذغال واسه ی خودشون سبیل می ذاشتن تا شبیه باباهاشون بشن نه بچه های الان که ابروهاشون رو بر می دارن تا شبیه مادراشون بشن
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
سلام
یه زنگ به گوشیم بزن؛ نمیدونم کجا گذاشتمش؛
قطع نکن تا پیداش کنم مرسى !
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
غضنفر میره ضریح مختار رو میگیره میگه دمت گرم عجب فیلمی بازی کردی!
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ای کاش که هر لحظه بهاری باشی / هر روز پر از امیدواری باشی
هر ۳۶۵ روز امسال / سرگرم شمردن هزاری باشی !
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در حیرتم از این همه تعجیل شما / از این همه حرف و طول و تفصیل شما
ما خیر ندیده ایم از سال قدیم / این سال جدید نیز تحویل شما !
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
عید آمد و فکر تازه میباید کرد / یک همسر تازه زیر سر میباید کرد !
آن همسر کهنه دردسر میباشد / بشتاب که رفع دردسر میباید کرد !
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
گله از معلم
به ما از بس که مشق عید دادی / تمام عیدمان شد غیرعادی !
به این تکلیف ها باید بگویی / « سفیرغم » به جای « پیک شادی ! »
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در سال جدید هر که چون ما باشد / بی مرغ و برنج و بی مربا باشد
دشمن مگر آشی بپزد بهرم که ، / رویش دو وجب روغن اعلا باشد !
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
طلب کاران در سال جدید
از دست طلبکار فراوان هرگز
آسوده نبوده ایم یاران ! هرگز
لطفا شب عید زنگمان را نزنید
در باز نمی کنم به قرآن ! هرگز