شعر مشهدی

موره میبینی که شر و با صفایمبچه محله امام رضایمزلزلیم... حادثیم... بلایم بچه محله امام رضایمهر روز جمعه دلومه مبندم به پینجله طلا و ورمگردم کار و بارم ردیفه با خدایمبچه محله امام رضا یم به موبگو بیا به قله قافاصلا مو ره بیز ر همونجه علاف!قرار مرار هر چی بیگی مو پایمبچه محله امام رضایم دروغ، مروغ نیست مییون ما باهم الان به عنوان مثال تو حرم چند روزه که تو نخ کفترایمبچه محله امام رضایمچشم موره گیریفته چنتا کفتر گفته خودش: چنتاشه خواستی وردرالان درم خادماره مپایم بچه محله امام رضایم کفتراره که بردم از روگنبدمرم مو واز تونخ رفت وآمد تو نخشه ی او گنبد طلایمبچه محله امام رضایم گنبده نصب شب مده به دستماو گفته: هر وخ که بییی مو هستممویم که قانع و بی ادعایمبچه محله امام رضایم وخته می بینم توی عالم همه ازش میگیرن و می گن باز کمه گنبدشه اگر بده رضایم بچه محله امام رضایم گنبد وممبد نموخوام باصفا سی ساله پای سفره ایی آقا منتظر یک ژتون غذایمبچه محله امام رضایم