حرکات معمول بدن

راست قامت ایستادن:

حالت ایستادن افراشته می‌گوید شما انسان با اعتماد به نفس، صادق و موفقی هستید. حتی اگر کوتاه قد باشید، گرفتن یک ژست مطمئن و بی‌پروا شما را پر ابهت نشان خواهد داد.

گام‌های کوتاه ـ بلند:

استفاده از تمام طول پا در هنگام راه رفتن، گام‌های بلند برداشتن و کمر را راست و سر را بالا نگاه داشتن بیانگر یک حالت مطمئن و با صراحت می‌باشد. برعکس گام‌های ریز و با شانه‌های قوز کرده فرد را ترسو و آسیب پذیر می‌نماید.

احوالپرسی دوستانه:

با اندک بالا آوردن ابرو زمانی که برای نخستین بار شخصی را ملاقات می‌کنید، شما را علاقه‌مند، با نشاط و هوشیار می‌نماید.

 

رویارویی نزدیک:

هر فردی مجاز و نیازمند مقدار معینی حریم شخصی در پیرامون خودش می‍باشد. معمولا آن حریم شخصی ٩٠ تا ١٨٠ سانتی‌متری شما امتداد می‌یابد. محدوده صمیمی و خودمانی ٥٠ سانتیمتر امتداد دارد. زمانی که فردی خیلی نزدیک به جلو می‌آید منجر به مزاحمت و ناراحتی می‌گردد. این یک عمل تجاوز‌کارانه می‌باشد که مرزها و حدود دیگران را رعایت نکرده و احترامی برای آنها قائل نمی‌باشد. این طرز رفتار می‌تواند سبب شود تا یک فرد منفعل و بی‌اراده، احساس آسیب پذیری کرده و حالت تدافعی به خود گیرد. تا زمانی که از شما در خواست نشده عقب بمانید.

بی‌رغبتی:

اگر می‌خواهید برتر از دیگران جلوه کنید، پشت به دیوار تکیه زده و دست به سینه بایستید. پیام روشن است: "مزاحم نشوید."

گرفتن گردن:

هنگامی که دست به طرف بالا تاب خورده و خودش را به پشت گردن قلاب می‌کند نشانه خشم می‌باشد. در دوران بدوی این ژست به ضربت سختی بر سر فرد مقابل منجر می‌گشت. اما در جامعه متمدن می‌باید از این عمل اجتناب ورزید. افرادی که زبان بدن را متوجه می‌شوند از توانمندی این عمل آگاه هستند.

بی‌قراری (وول خوردن):

در موقعیت اجتماعی هرگاه با پول خرد داخل جیبتان بازی کنید و صدای جیرینگ جیرینگ آن را درآورده یا با موها و یا لباستان کلنجار روید، علامت واضحی است که شما عصبی، بی‌قرار و هیجان زده می‌باشید. برای گذاشتن تاثیر خوب بر روی دیگران سعی کنید این حرکات تهییج آمیز و بیتاب گونه را در خود فرو نشانید.

کشیدن شلوار:

این عمل در مردان بیش از زنان انجام می‌شود. چون مردها هستند که اغلب اوقات شلوار به تن می‌کنند. پارچه شلوار یک پا به نشانه ناباوری به بالا کشیده می‌شود. مانند این می‌ماند که پایش را روی یک چیز ناخوشایند گذاشته و می‌کوشد آن را از روی شلوارش بتکاند.

به دیوار تکیه زدن:

زمانی که شما به دیوار و یا درب ورودی با آرامش خاطر بسیار، تکیه می‌دهید، به دیگران می‌گویید که بمانند. این روشی است برای طولانی کردن گفتگو خصوصا وقتی که در موقعیت‌های اجتماعی قرار دارید.

ارتباط نزدیک:

دو فردی که با هم گفتگو کرده و همدیگر را در یک جایگاه و همسو می‌یابند، انس و علاقه متقابل را نمایان می‌کند. افرادی که برای مدت زمان مدیدی با یکدیگر بوده‌اند حرکات یکدیگر را تقلید و تکرار کرده و حتی کلمات و الفاظ یکسانی را همزمان بیان می‌کنند.

نزاع:

هنگامی است که دو فرد رو در روی هم، اما بر خلاف مورد قبلی می‌ایستند که بیانگر خشونت و تند خویی شدید می‌باشد. در شرایط عادی هر دو فرد در هنگام صحبت کردن اندکی از یکدیگر فاصله می‌گیرند. اما هرگاه بخواهند با یکدیگر زورآزمایی و نزاع کنند خود را در حالت بینی به بینی قرار می‌دهند که تقابل بسیار خطرناکی است.

تعظیم کردن:

این ژست ادای احترام دنیای کهن، دیگر کاربردی جز در محافل دیپلماتیک و موقعیت‌های رسمی ندارد. هر چند که در زمان‌های گذشته به عنوان ادای احترام و درود فرستاندن متعارف بکار می‌رفته است، اما اکنون در اغلب اوقات توسط هنرمندان و مجریان بر روی سن مورد استفاده قرار می‌گیرد.